به نقل از «ناطقان»

تخم کفتر زبان کودک را باز میکند؟

تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۶۵۴۴۳۸

دادگر گفت: بحث گفتار درمانی مربوط به سن خاصی نیست و همه افراد می‌توانند از خدمات گفتار درمانی استفاده کنند. ناطقان: هوشنگ دادگر دبیر انجمن گفتار درمانی ایران گفت: گفتار درمانی یکی از رشته‌های توان‌بخشی است که قدمتی زیاد ندارد و حدود ۵۰ سال می‌شود که در ایران شناخته‌شده است، اما با این‌ وجود بیش از چهار هزار نفر در این رشته فارغ‌التحصیل شده‌اند و در حوزه‌های ارزیابی، تشخیص و درمان اختلالات گفتار و زبان فعالیت می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: گفتار درمانی در کنار موضوعات گفته شده به بحث درمان اختلالات صدا و حنجره نیز توجه دارد به همین دلیل می‌توان گفت بحث گفتار درمانی مربوط به سن خاصی نیست و همه افراد می‌توانند از خدمات گفتار درمانی استفاده کنند.

دبیر انجمن علمی گفتار درمانی ایران با اشاره به اینکه یکی از دلایلی که سبب شده است خانواده‌ها کمتر به گفتار درمانی مراجعه کنند، نگاه سنتی بزرگ‌تر‌های خانواده‌ها به مشکلات گفتاریست، ادامه داد: اگر کودکی دچار مشکل گفتار باشد یکی از علل اصلی عدم مراجعه به‌هنگام خانواده‌ها به درمانگر توسط آن‌ها پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هستند، زیرا در چنین شرایطی آن‌ها این کودک را با فرزند چهار ساله خودشان در ۲۰ سال پیش مقایسه می‌کنند؛ این در حالی است که در سال‌های اخیر ماهیت، علت، شکل و عوامل مختلفی که ایجادکننده مشکلات گفتار و زبان هستند، فرق کرده است.

وی اضافه کرد: اگر به ۳۰ سال قبل در ایران برگردیم،  می‌بینیم کسی مفهوم اوتیسم را نمی‌دانست ما حتی در واحد‌های درسی دانشگاه هم آموزشی در خصوص اوتیسم نداشته‌ایم.

دادگر افزود: اما از ۲ دهه قبل، تغییر سبک زندگی، تغییر تعاملات، تغییر فرم‌های ارتباطی، صنعتی شدن و افزایش مشغله‌های خانواده‌ها، سبب شده است بازی‌های بچه‌ها به سمت بازی‌های تکراری و کامپیوتری برود و کودک مدت‌زمان زیادی را جلوی تلویزیون سپری کند و به همین دلیل میزان مکالمه بین بچه‌ها و خانواده‌ها کاهش پیداکرده است.

وی با تاکید بر اینکه مشکلات گفتاری می‌تواند آثار زیادی را بر زندگی کودکان به‌جای بگذارد، تصریح کرد: مشکلات توجه و تمرکز، اعتمادبه‌نفس و عدم رشد تعاملی کودک از جمله آثار مشکل اختلال گفتاری است و از آنجاکه درمان آن قابل‌دسترس شده است، انتظار داریم خانواده‌ها به این مسائل توجه داشته باشند و حتی مشورت ساده گفتار درمان آن را بررسی کند و بنابراین کمکی به خود خانواده شود، زیرا مداخله زودهنگام اثربخشی درمان را بیشتر کرده و طول درمان را کوتاه می‌کند.

وی افزود: کودکی که در زیر ۲ سال تاخیر رشد کلامی دارد و به گفتار درمان مراجعه کند راحت‌تر می‌توان آن را درمان کرد و دوره درمان کوتاه می‌شود، اما وقتی سن کودک به ۵.۵ سالگی می‌رسد و در آن زمان کودک به گفتار درمان مراجعه می‌کند طول درمان ممکن است چند سال طول بکشد و راندمانی هم که در سن پایین ممکن است داشته باشد را نیز نخواهد داشت.

دبیر انجمن علمی گفتاردرمانی ایران افزود: بنابراین هزینه خانواده زیاد می‌شود مشکل تاخیر گفتاری جدی‌تر شده و جواب دهی درمان کاهش می‌یابد.
تعامل کلامی خانواده‌ها حدود ۲۲ دقیقه است

وی با تاکید بر اینکه خانواده‌هایی که با این مشکل روبرو هستند باید سبک تعامل با کودکان را تغییر دهند، افزود: متاسفانه میزان صحبت و تعامل خانواده‌های ایرانی با کودکان ۲۲ دقیقه در روز بسیار پایین است. بنابر‌این ما ورودی‌های زبانی کودکان را کم کرده و شکل بازی‌ها را تغییر داده‌ایم. بیشتر درگیری‌های بچه‌ها به بازی‌های کامپیوتری و موبایلی اختصاص پیداکرده است.

دادگر در ادامه اظهار کرد: زبان و ارتباطات در تنظیم رفتارهایمان تاثیر دارد. کودکانی که دچار مشکل گفتاری هستند در دوست‌یابی، همبازی شدن با کودکان دیگر و توجیه آوردن دچار مشکل می‌شوند و سطح ارتباطی کودک کاهش پیداکرده و مجموع آن‌ها اعتمادبه‌نفس کودک را کاهش می‌دهد.

وی در خصوص اینکه بسیاری از قدیمی‌ها برای افزایش قدرت کلامی کودکان توصیه می‌کنند که بچه‌ها تخم کبوتر استفاده کنند، افزود: هیچ مطالعه علمی براثر بخشی مواد تغذیه‌ای در مورد گفتار تاکنون انجام‌نشده است و ازآنجاکه درمان‌های مبتنی بر شواهد نداریم بنابراین نمی‌توانیم بگوییم که مواد غذایی برافزایش توان کلامی تاثیر گذارند. منبع: باشگاه خبرنگاران برچسب ها: تخم کفتر ، زبان ، کودک

منبع: ناطقان

کلیدواژه: زبان کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۵۴۴۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«افعی تهران» خط قرمزهای اتاق درمان را رد می‌کند/ ارتباط بین روان‌درمانگر و مراجع، ضد روان درمانی است

مقدسیان پاشنه آشیل سریال را در انتخاب روان‌گر درست دانست و گفت: سریال در این نقطه اشتباه می‌کند. مناسبات اتاق درمان به درستی منتقل نمی‌شود و ارتباط بین مراجع و روان درمانگر خارج از اتاق درمان مردود است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محمدرضا مقدسیان منتقد و کارشناس سینما شب گذشته با حضور در برنامه سینمازاویه رادیو گفتگو درباره سریال افعی تهران و نسبت آن با سینمای جنایی گفت: در سینمای جنایی حرکت در عمق خیلی بیشتر است مهم‌تر از اینکه جنایت را چه کسی انجام داده این مهم است که جنایت چرا انجام شده و آن کسی که این جنایت را مرتکب شده دچار چه پیچیده گی های شخصیتی بوده است. در اینجا برای تحلیل سرسخت و عمق پیدا کردن ماجرا این ضرورت که فهم دقیقی از تحلیل موقعیت و روانکاوی داشته باشیم اهمیت پیدا می‌کند.  

وی ادامه داد: پیمان معادی یک ضرورتی را در سینمای ایران حس کرده و آن هم تنوع داستان ها و موقعیت هاست چراکه در سینمای ایارن داستان های جن.ایی که استخوان دار باشند و طعنه به کمدی نزند زیاد نداشتیم. 

مقدسیان درباره نحوه نمایش درونیات شخصیت در افعی تهران گفت: اما معادی یک رندی کرده و همان تلاشی که باید انجام می‌داده تا در موقعیت های مختلف، در جهان شخصیت ورود کند و او را به مخاطب معرفی کند به اتاق درمان آورده است. طبیعی است هر کسی که در اتاق درمان قرار می‌گیرد، درمانگر تلاش کند درونیات او را شناسایی کند. اما اگر قرار بود در اتاق درمان این اتفاق نیفتد باید موقعیت های پیچ در پیچی می‌ساخت که اطلاعات درباره شخصیت کم کم به مخاطب منتقل بشود. 
 
این کارشناس، سینما را به عنوان یک تلنگر برای اهمیت بیشتر به سلامت روان مهم دانست و افزود: واقعیت این است که در همه جای دنیا کمپین هایی تشکیل میشود که آدم ها بیش از پیش به سلامت روان خود اهمیت بدهند. اگر سینما بتواند تلنگری بزند یا روان درمانی به امری تبدیل شود که آدم ها به آن اعتماد کنند و به آن روی بیاورند، اتفاق خیلی مثبتی روی داده است. 

مقدسیان درباره انتخاب روان‌درمانگر و شیوه مواجه سریال با این مساله گفت: دغدغه پیمان معادی در این سریال جدای از اینکه به او کمک کرده درونیات شخصیت را با حضور در اتاق درمانگر به مخاطب منتقل کند، کمک کرده تا او یک نوع فرهنگ سازی هم انجام بدهد. اما همان طور که روان درمانی و سراغ گرفتن از درمان گر مساله ای است که باید روی آن فرهنگ سازی بشود، مسلح شدن به انتخاب روان درمان گر درست هم باید اتفاق بیفتد.

او افزود: ما به اندازه روان درمانگران کاربلد، روان درمانگرانی داریم که ککم عمق و کم دانش هستند و احساس مسئولیت ‎نمی‌کنند و این آسیب زاست. برای همین است که نظام روان درمان گری در دنیا استانداردهای سفت و سختی دارد که باید مانند یک میثاق پزشکی رعایت بشود .

مقدسیان پاشنه آشیل سریال را در انتخاب روان‌گر درست دانست و گفت: سریال در این نقطه اشتباه می‌کند. مناسبات اتاق درمان به درستی منتقل نمی‌شود و ارتباط بین مراجع و روان درمانگر خارج از اتاق درمان مردود است. 

او با بیان اینکه رفتن به سراغ اتاق درمان برای جذاب تر شدن درام، استانداردهایی هم دارد افزود: ماجرا این طور نیست که یا ما نباید سراغ اتاق درمان برویم یا اگر رفتیم هر طور شد آن را جذاب کنیم. یک سری خط قرمزها در اتاق درمان وجود دارد. 
مقدسیان ادامه داد: اطلاعات شخصی روان درمان گر با مراجع نباید درمیان گذاشته شود و آشنایی به غیر از آشنایی اتاق درمان با روان درمان گر نباید اتفاق بیفتد. او فقط باید شنونده باشد همدلی کند اما در نقش روان درمان گر. ممکن است جایی که مراجع درک میشود، احساس وابستگی به درمانگر پیدا کند .اینجا درمانگر یا باید از تکنیک‌ها استفاده کند و برای مراجع واضح بشود که این رابطه عاطفی در نقش درمانگر است و لاغیر. اگر این اتفاق نیفتد باید مراجع به درمانگر دیگری معرفی کند.

این کارشناس سینما استانداردهای اتاق درمان را مهم دانست و افزود: این مهم است که استانداردها را رعایت کنیم چراکه ممکن است کسی بعد از کشمکش های زیادی با خودش بپذیرد که درمان بشود ولی با این اتفاق، نتیجه درخوری نگیرد و اعتماد شخص به روان درمانگر از بین برود و هیچ وقت در زندگی به روان درمانگر مراجعه نکند.

مقدسیان در پایان درباره نقاط مثبت و ضعف اثر گفت: افعی تهران در بخش توجه به روان درمان گری موفق است اما در تصویر کردن اتاق درمان و شیوه رفتار سحر دولت شاهی به عنوان درمان گر و ارتباط عاطفی که بین او و مراجعش( پیمان معادی) تصویر می‌کند، از اساس بر ضد روان درمان است. اینجا دانش و توانایی فیلمنامه نویس کم بوده، او عشق آن را داشته که به این موضوع بپردازد اما علم آن را نداشته. برای جذاب کردن درام هم مولفه های دیگری بود که بدون زیر پا گذاشتن استاندارد ها و خط قرمزها میشد از آنها بهره برد.